Deze cultuurhistorische inventarisatie betreft het behouden gebleven zuidelijke landhoofd van de Willemsspoorbrug, dat gelegen is aan de Maaskade op het Noordereiland. De oude Willemsbruggen, vernoemd naar koning Willem III, waren een begrip in Rotterdam en zijn op vele historische foto’s terug te vinden. De Willemsspoorbrug telde vijf overspanningen en werd opengesteld in 1877; de Willemsbrug werd in gebruik genomen in 1878.

Tijdens de aanval van de Duitsers op Rotterdam in 1940 heeft er een hevige strijd om beide bruggen gewoed. In het landhoofd aan de Maaskade zijn nog verschillende gaten te zien, die vermoedelijk zijn gemaakt door inslaande kogels.

In 1981 is de Willemsbrug is vervangen door een nieuwe brug. De Willemsspoorbrug is in 1994 gesloopt, nadat haar functie was overgenomen door de Willemsspoortunnel. Van de spoorbrug resteren de noordelijkste brugpijler en het zuidelijke landhoofd, dat gelegen is op het Noordereiland.

Overigens resteert iets zuidelijker nog een restant van het oude spoortracé: de ‘Hef’, officieel Koningshavenbrug geheten, met bijbehorende landhoofden en pijlers. Het noordelijk landhoofd van deze brug, dat ook gelegen is op het Noordereiland, vertoont een grote gelijkenis met het zuidelijk landhoofd van de voormalige Willemsspoorbrug.